Tuesday, December 15, 2015

రేపటి గీతం

2015 డిసెంబర్ నెల మాతృక మ్యాగజైన్లో  వచ్చిన నా కవిత  " రేపటి గీతం " 


నన్ను నేనెలా నిభాయించుకున్నానో
పునరుత్థానం చెందేందుకు ఎంత ప్రయాసపడుతున్నానో
నీకు తెలీదు
బలమైన రెక్కలు
బంధించినట్టు
ఆ రెక్కల్లో వికృత కాషాయగీతం వినిపిస్తుంటే
మరణాన్ని చూసి జాలి భయం రెండూ కలిగేవి
నా కళ్ళ నుండి
నోటినుండి
నాసికా రంధ్రాలు చెవుల నుండి
నా శ్వాసని ఈ దేశం కొంచెం కొంచెం గా పీల్చుకుని
బ్రతుకుతున్నట్టే అనిపిస్తుంది
చుండూరు
కారంచేడు
లక్షింపేట
ఖైర్లాంజీలు ,
గోద్రా, ముజఫర్ నగర్, దాద్రీలపై పడి తింటున్న భూతం
నన్ను కూడా భక్షించడానికి
బయలుదేరినట్టే అనిపిస్తుంది
నిద్రకి కలలకి
శ్వాసకి బ్రతుక్కి చితిపేరుస్తున్న తరుణంలో
ఎలా తెరుచుకున్నాయో లోపలి తలుపులు
నా లోలోపలి తలుపులు
వాళ్ళే కనిపిస్తున్నారు
ఆ భూతం మింగిన వాళ్ళ ఆత్మసంగీతం నన్ను చుట్టుకుని
మాట్లాడడానికి నా గొంతును అరువడుగుతుంటే వాళ్ళే కనిపిస్తున్నారు
నిశ్శబ్దశిలను దాటడానికి
నే చేస్తున్న ప్రయత్నంలో
వాళ్ళే వినిపిస్తున్నారు
నా తనువంతా అరణ్యమై
నిర్భీతిగా వున్నప్పుడు
చెరపడానికొచ్చే క్రూరమృగాలపై
నా పూర్వీకుల ఆత్మల్ని ఆవాహనం చేసుకుని మరీ
దిక్కులు పిక్కటిల్లేలా గర్జిస్తూ
సంరక్షకురిలాగా నన్ను నేను కాపుకాయ బయలుదేరాను
ఇప్పుడు నా చేతులు చాపుతున్నాను
నరికిన నా చేతులిప్పుడు భూమిని చీల్చే ఆయుధాలు
తెగ నరికిన నాల్కలు వారికి ఆసరాగా స్వస్థత నిచ్చే అగ్నికీలలు
వివస్త్రను చేసిన అస్తిత్వానికి నేను కప్పబడ్డ వస్త్రాన్ని
విముక్తి గీతం ఎత్తుకుని ముందుకు నడుస్తున్న కేతనాన్ని
రండి నాలో మీరు కూడా ఐక్యం కండి
ఒక కొత్త విప్లవగీతంలా పునరుత్థానం చెందుదాం

పింగాణీ సూక్తము


ఈ ఘడియలన్నీ 
కాలం వేళ్ల సందులనుండి జారిపోయే 
తెగిపడ్డ గాజు పూసలదండ 

మేల్కొని పురివిప్పే స్వప్నాలన్నీ 
యేటి పాయల వొంపులో 
హొయలొలుకుతూ నడిచే నీటిహంస 

రైలుపాదాల కింద 
రోజురోజుకూ సన్నగిల్లే పట్టాల స్వరపేటిక పాడే 
జీవనయాన గీతిక 

పక్షులన్నీఒకలాగే కనిపించినా  
వేరు వేరు ఆకాశాల్ని మోసుకెళ్ళే 
పురాస్మృతుల దేహపు ఛాయ





Monday, November 23, 2015

ఎలాగోలాగ
ఇలాగే ఇలాగే
ఈ రాత్రిలాగే నిలిచిపోవాలి
నిట్టనిలువునా ?? నేలమట్టంగానా ??
భూప్రపంచ  కాగితంపై ఎక్స్ యాక్సిసో , వై యాక్సిస్ల లాగానో  ?
ఎటైనా ఈ రాత్రినెత్తుకెళ్ళి పునాదుల్లో కప్పేసి
ఈ రోజునిక్కడే ఆగిపోనివ్వండి


ఏదో ఒక మంత్రమేయండి
యే  రాక్షసున్నోపంపి సూర్యున్ని రాకుండా మింగేయమనండి
లేదా ఈ రాత్రి నెవరైనా అపహరించుకెళ్ళి ఇష్టమొచ్చినంత
అనుభవించనీయండి
కాని
ఈ రాత్రినిలాగే నిలిచిపోనివ్వండి

ఈ రాత్రి కొందరికి అప్సరస
ఇంకొందరికి అడవి తేనెతుట్టె
కవిత్వరసం పంచే తుంటరి ప్రేమిక
మరి కొందరికి తమ మొహం పై జారిన
ఆకాశపు పయిట

కాని, నాకెందుకో ఈ రాత్రిని
నా ఇంటి తలుపు లోపలే బంధించి ఉంచాలనుంది
సూర్యుడ్ని ఎవరైనా ఆకాశమంత గొంగలిలో  కప్పెట్టేస్తే
ప్రశాంతంగా నిదురపోవాలనుంది

ఆ క్యాలెండర్ ని చుట్ట చుట్టి పడేయండి
అసలంకేలూ రోజుల లెక్కలే లేకుండా చేయండి
కనుల రెప్పలమీద నెలల నాట్యాలను ఈ రాత్రితో పాటే
మోసుకెళ్ళండి

ఉదయమయ్యిందో
వాడొస్తాడు .. ఇంటి అద్దె అడుగుతాడు
తాను లేస్తుంది రోజు చెప్పినట్టే ఇంటి లెక్కల చిట్టా ముందుంచుతుంది
వాళ్లొస్తారు పోస్ట్ డేటడ్ చెక్ అడుగుతారు
పిల్లలు లేచి ఈ వారమైన బయటికి తీసుకెళ్తావా నాన్న??
అన్నట్టు చూస్తారు

ఒక్క విషయం
నాకు రాత్రంటే ప్రేమ కాదు
ఉదయమంటే  భయం లేదు
కాని ఫలితం లేని ఇంకో రోజున నా వాళ్ళను
నిరాశపర్చలేను
నాతో అల్లుకు పోయిన వాళ్ళ కలల మొక్కలకు
నీళ్ళు పోసి ఎరువేయలేని నన్ను ఊహించుకోలేను
నేను తండ్రిని .. నేను తండ్రిని

Friday, February 27, 2015

కాలపు దవనం

ఏమీ చేయలేని సమయాల్లో 
సీసాలోని నీళ్ళలా ఖాళీ అయిన సమయాల్లో 
నువ్వూ నేను ఏం చేస్తాం ?


చెవులకు కళ్ళకున్న గొళ్లాలను విడగొట్టి

మనుషులతో నాకేంటి సంబంధం అనుకుంటూ
ఒంటరి వీధులు వెతుక్కుంటాం
ఆలోచనల్ని గులకరాయిలామార్చి
అనంతంలోకి విసిరికొడతాం

ఏమీ చేయలేని సమయాలెందుకో
కాళ్లకు చేతులకు ఉక్కుపదాల బిగింపై
శరీరంలోంచి ఊపిరిఒత్తిని లాగేస్తున్నట్టు
నిశబ్ధాన్ని చుట్టూ కుమ్మరించి ఆలోచనల మంటపెట్టినట్టు
ఎవరో ఏడుస్తున్నప్పుడొచ్చే కమరువాసనైనట్టు
కుర్చీలోకినెట్టి బంధాల బరువు కట్టి
సముద్రంలోకి నేట్టేసినట్టు
ప్రకృతితోపాటు చూపుకూడా
తప్పిపోయినట్టనిపిస్తుంటుంది కదూ

ఇంకొన్ని సార్లు
హృదయలోతుల నుండి ఎవరో ప్రేమించేప్పుడొచ్చే
సంపంగిపరిమళమో
గుండెకు దగ్గరగా అగరొత్తుల దైవప్రార్ధనై
హత్తుకున్న చేతుల్లానో
ప్రేమనంతా నేతనేసి తొడిగిన అంగీలానో
నరకబడి తునాతునకలైన దృశ్యాలన్నీ
ఆశ్చర్యంగా మళ్లీ ఏ మునివేళ్ళకో మొలిచి
క్రొవ్వత్తుల వెలుగులా సజీవమైనట్టుగానో
ఓ సమ్మోహన సంగీతమేదో నదులై పారుతూ
మనల్నీ పాయలా కలుపుకొని
ప్రవహిస్తున్నట్టనిపిస్తుంది

ఏమీ చేయలేని సమయాల్లో
సగం చదివొదిలేసిన పుస్తకమేదో
పలకరింపుల కోసం ఎదురుచూస్తున్నట్టు
సగంరాసి వదిలేసిన ఉత్తరమేదో
రెప్పవేయని తపస్సు చేస్తూ
పూలురాల్చుతున్న మల్లెతీగలా
నింపబడే దోసిలికోసం నిరీక్షిస్తున్నట్టనిపిస్తుంది

అంతేనా ??
ఆ ఏమి చేయలేని సమయాల్లో అప్పుడప్పుడు
గ్లాసునిండి పొర్లుతున్న కాఫీ వాసనలు
జ్ఞాపకాలతుట్టెపై రాయి విసురుతాయ్
అటుగా వెళ్ళే నవ్వుల తరంగాల ఫ్రీక్వెన్సీ మెదడులోని
ఓల్టేజీని మీటర్ కొలవలేనంత పెంచేస్తాయ్
అవును
గుండె గుమ్మం దగ్గరే స్తంభించిన మాటలు కన్నీటి పొడిరాలుస్తూ
లోలోపల ఉద్విగ్నతల బడబాగ్నుల్ని రగిలిస్తాయ్ 

ఇంకా … ?!
ఏమీ చేయలేని సమయాల్లో
రాలిపోయే పూలు మొగ్గలతో ఊసులు పంచుకుంటునట్టుంటే
గాలినిండిన జ్ఞాపకాలు సీతాకోకల వనాలవుతాయ్ 

మనుషులందరూ
నడిచే అడవుల్లా
ఆకాశానికి వేయబడ్డ నిచ్చెననెక్కుతూ దిగుతూ
పక్షులకూ మనకూ కొత్త పాటల్లా కనిపిస్తారు
చుట్టూ ఎప్పుడో నాటిన విత్తనాల నుండి
కొత్త నదులు పుట్టుకొస్తూ
హృదయాన్ని కవితావస్త్రంతో కప్పి
కాలంతో రాజీకుదిర్చే ప్రయత్నం చేసినట్టుంటాయి

తెలుసా
ఈ ఏమీ చేయలేని సమయాలు
ఒకరి నుంచి ఒకరికి
కాలం నుంచి కాలానికి
అక్షరం నుంచి అక్షరానికి అక్కడినుండి కవిత్వానికి
ప్రవహించే దారులు వేస్తుంటాయ్

Wednesday, September 3, 2014

భాష

@by Mercy Margaret 

మీరే భాషలో నన్ను పలకరిస్తారో 
ఆ భాష మీది కాదు 
నేను ఏ భాషలో ప్రతిస్పందిస్తానో 
అది నాది కాదు 

మీరనుకున్నట్టు 
మేమ అమ్ముతుంది 
మా ఆభరణాలో, నాలుకో, శీతాలాకపు దుస్తులో, 
మీ కోరికలకు తగ్గట్టుగా
తయారుచేసి అందించే బహుమతులో కాదు
వాటితో కలిపి కొంచెం కొంచెంగా కోల్పోతున్న
మా అరచేతుల్ని

మేము మాట్లాడుతున్న బాషకు తెలుసు
ఆ ఛీత్కారాల ఘాటుగాయాల లోతెంతో
మా చెమ్మకన్నుల నీటి సాంద్రత ఎంతో
ఇప్పుడే దాటి వెళ్ళిన మేస్త్రీ కి తెలుసు
ఇంటి మధ్యలో గోడలు కట్టమని అడగాల్సి వచ్చిన
పరిస్థితులెంటో

మా చేతులు విస్తరిస్తున్నప్పుడు మీ దుస్తులు మాత్రమే
మాకు తుగులుతున్నాయి
అలాగే మీ చేతులు వ్యాప్తి చెందుతున్నప్పుడు కూడా
మాకు బదులు దుస్తులే తగులుతున్నట్టు ,
తిరుగుతున్నట్టు అనిపిస్తుందనుకుంటాను.
అలా కదులుతున్నప్పుడు
ఎన్ని అలిఖిత అక్షరాలు
ఉనికిని కోల్పోయి పొగలా మారిపోతుంటాయో

భాషకు తెలుసు
ఎందుకు
అడుగులు వ్యతిరేకదిశగా పడుతుంటాయో ??
మోసపోయి, దగాపడినా..
తెలిసిన దారులగుండానే కదా
మనం కలసి ప్రయాణించాం

మొహాలపై అంటించబడ్డ దుమ్మును ఊదేసి
ఇళ్ళకు అంటించబడ్డ బ్యాండేజీలను ఒక్కొక్కటిగా ఊడదీస్తూ
వెతుకుతూ వెళ్తున్నాను
అలలుఅలలుగా వ్యాకరణ వాసన లేకుండా బాష ఎదురవుతుంటే
ప్రవహిస్తున్న ఒక రహస్యనదిని కనుగొనడానికి

ఔషద మూలికల వేర్లలాంటి
పుప్పొడి వెదజల్లే పూల నవ్వుల్లాంటి
మాయమవని కాలిన గాయం లాంటి
భాష వైపుకు

పొరపాటున కూడా
నాతో ఎవరూ ఇప్పుడు చెప్పకండి
ఆ భాష ఇప్పుడు
ఏ ఎగ్జిబిషన్లో ప్రదర్శింపబడుతుందని 

Friday, June 13, 2014

మాటల మడుగు



ఒకప్పుడు

నోటి నిండా మాటలుండేవి
మాటలకు మొలకల వేళ్ళుండేవి
పచ్చగా మొలకెత్తేందుకు అవి
సారవంతమైన నేలలు వెతికేవి

ఒకప్పుడు

నోటినిండా మాటలుండేవి
మాటలన్నీ శిల్పాలుగా మారేందుకు
ఒకదాన్నొకటి పెనవేసుకుని, అంటిపెట్టుకుని
ఉలి మొన స్పర్శ కోసం సిద్ధమై
శిల్పాలవడానికి ఆత్రంగా ఉవ్విలూరేవి

ఒకప్పుడు

నోటినిండా మాటలుండేవి
మాటలన్నిటి కాళ్ళకి ఘల్లున మ్రోగే
మువ్వలుండేవి
మువ్వలన్నీ సంతోషంగా నృత్యం చేస్తూ
మాటలకు విలువ పెంచేవి

అవును

ఒకప్పుడు నోటి నిండా మాటలుండేవి
మాటలకు రుచుండేది
మసక కన్నుల్ని వెలిగించే నిప్పు రవ్వలుండేవి
చెమట చుక్కల్ని కౌగలించుకునే చేతులుండేవి
కడుపు నింపే ధాన్యపు గింజల్లా ఉండేవి

కాని ఇప్పుడేమయ్యిందో

నోటినిండా మాటలున్నాయి
మాటలన్నీ గాలికి తేలిపోయే తాలులా
వరిపోట్టులా ఉన్నాయి

మాటల్ని తోడుకునే నాలుక చివరనుండి

గొంతుకపై కొన్ని చేతుల ఉరి కాపలాకాస్తుంది
మాటలన్నీ గవ్వలై
మట్టి పెళ్లలై
కాళ్ళు చేతులు విరిగిన బొమ్మలై
నిస్తేజంగా ఉన్నాయి

ఇప్పుడూ నోటినిండా మాటలున్నాయి

మాటలన్నీ ఆ పహారాకి ఘనీభవించి
గడ్డకట్టి
మంచు శిలలై , మౌన తపస్సు చేస్తున్నాయి

ఎవరైనా సహాయానికి రండి నాతోపాటు

ఆ చేతుల్ని నరికి మంటజేసి
మాటల్ని కరిగించడానికి
మళ్ళీ ఆ మాటల్ని ప్రాణమూర్తుల్ని
చేయడానికి 


Wednesday, September 18, 2013

తలాష్


తూరుపు ముఖంపై రక్తం
మళ్లీ
ఏ నక్షత్రానిదో హత్య జరిగింది
సముద్రంలో రక్తాన్ని కడుక్కుని ఆకాశానికెక్కాడు
నేరగాడు

కిరణాల నవ్వులు విశ్వమంతా చొప్పించి
హత్యతాలూకు సాక్ష్యాలను మంటకలిపి
సప్త వర్ణాల ఇంద్రజాలంతో నిజాన్ని మాయచేస్తూ
అవసరాల అంగట్లో మనుషులు చేసే ప్రతి మారకాన్ని సాక్షిగా
సంతృప్తిని మొహాన కొట్టి
బ్రతుకు దెరువు సంకెళ్ళు మరమత్తు చేసి బిగిస్తూ
పగటి రాజ్యానికి అధిపతినని వికటాట్టహాసం
చేస్తూనే ఉన్నాడు

అంతరిక్షాలకెగిరి, ఆకాశాలను దాటి
ప్రశ్నలశరాలను సిద్ధం చేసుకుని
శాస్త్రాలను , సాహిత్యాన్ని , ప్రపంచ బాషలను , విశ్వజ్ఞానాన్ని
మెదడు నరనరాల్లో నింపుకుని ,
దేహాణువణువులో అభ్యాసం చేసుకుంటూ
మనిషితనం
మనిషినిజం
శోధించి సాధించిన " ఒకడున్నాడే  "
అతడిప్పుడు నక్షత్రంయ్యాడు

తూరుపు
రెండు చేతుల వెనక తన ముఖం
మళ్ళీ దాచుకుంది

సూర్యుడిప్పుడు
చీకటి  ముసుగులో  తేనేపూసిన వెన్నెల గాలం  తీసుకుని
రాత్రి వృక్షం వెనక నీడలో దాక్కుని
వేకువ జామున
"ఆతడి  "కోసం చూస్తూ
మరో హత్య చేయాడానికి సన్నద్ధమౌతున్నాడు .

(ఆంధ్రప్రభ దిన పత్రికలో 16/9/2013 న ప్రచురితం )