మాటలకందని భాదల తృష్ణ
మనసు మేఘంలో నిండిన అశ్రువుల అన్వేషణ
మధనానికై వేదికేటి అనుక్షణ తీక్షణ
మెరుపై మెరిసిందిలా కళ్ళలోన
తెలియని కాలం ఆగేనా ఓ క్షణం
అది ఎరుగని గమనం అందేనా మరుక్షణం
అందించేనా గమనం బాటసారికి నేస్తం
సహకరించేనా ప్రకృతి ఆపక తన వైపరీత్యం
ఒక్కసారే అశ్రువుల లావా ఎగసింది
గుండెలోని బాధలను బ్రద్దలు చేసి
కంఠంలో వేదనను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసి
మౌనాన్ని చేదించాలని శబ్దాన్ని తనలో
ఇముడ్చుకొని
ఉవ్వేతున ఎగిసింది కంఠం హద్దుల్ని అధిగమించి
కంటి కట్టలను త్రెంచి చెంపల మృదుత్వాన్ని తాకి
సమాధానం వెతుక్కోగా పరిష్కార పంటను పండించగా
జీవన భూసారం పెంచ నీటి వనరై
నవ నాడులను కదిపే చలనపు ఆజ్యమై
జీవిత క్రోవత్తి కాధారమైన మైనమై
జీవన పుటలలో ముద్రించుటకు
అనుభవాల కలంలో సిరాయై
నన్ను దాటించగ ఆవలి తీరం
నాకు నేర్పించగా మరో అభ్యసనం .....!!
సుదీర్ఘం ..!!! !!......(by mercy)