నాలో నేను

 

                          







భూమిని ముద్దాడడానికి సూర్యుడు సంధ్యారాగాన్ని ఆలపిస్తూ పశ్చిమంగా వాలుతుంటే...ఎగిరి ఎగిరి గువ్వలు గూళ్ళు చేరుతుంటే ...

అలా చీకటి దుప్పట్లోకి ప్రకృతి కాంత దూరిపోతుంటే..

విచ్చుకుంటున్న మల్లెలు గుప్పుమని సుగంధపు నవ్వులు రువ్వుతుంటే ...

జాబిలీ జిలుగులు నింపుకుని సెలయేళ్ళు అందాన్ని ఆవిష్కరిస్తుంటే ...

ఏమి తెలియని బాటసారిలా నేను మాత్రం ..

శూన్యాన్ని గమనిస్తున్నా .౧!!!!!...

స్వరాలూ తెలియక పోయినా కోయిల పాడేరాగం ..

తొలకరి వర్షం చేసే భూమి చుంబనం ..

అందమైన రంగులను తనలో నింపుకుని ఇంద్రధనసు చేసే ....హర్శగానం ..

పచ్చదనం చుట్టుకొని భూమి ముస్తబవుతున్నప్పుడు ..

ప్రక్రుత్రి ఆలపించే వసంత గానం

ఏవి వినలేక గతం తోనే సాగిస్తున్నా ,,శూన్యప్రయానమ్ ...(.by mercy)