నువ్వెప్పుడు నాతోనే  ఉంటావన్న నమ్మకం

నా కంటి కన్నీరును అడ్డుకుంటుంది ...

 ఏడిచేందుకు  సిద్దంగా ఉన్న కన్ను 

ఊహల్లో నీ స్వరం విని ఆగిపోతుంది 

ఎందుకు శ్వాసిస్తున్నానో నాకే తెలియదు 

ఏవరికోసం జీవించాలో కూడా ఏనాడూ అర్ధం అవదు

ఒంటరి మనిషికి ఒర్చుకోలేనంత బాద 

ఎందుకు అని నన్ను నేను ప్రశ్నించుకునే 

తీరిక దొరికితే ఆ సమయం ఎందుకు దొరికిందా 

అని భయం ..??

వాస్తవ ప్రపంచం కన్నా 

కలలోనే జీవితం అందంగా అనిపిస్తుంది

ఆ అందమైన జీవితం కోసం 

ఎప్పడికి నా కళ్ళు అలాగే మూసుకుపోయినా 

ఇష్టంగా అంగీకరిస్తాను ....