సంతోషం సమాధిగా

ఒక్కదాన్నే

 ఓడిపోయిన దాన్ని 

వీడిపోయిన అనుభవాలతో 

బ్రతుకునీడుస్తున్న దాన్ని 

అలా వచ్చి నన్ను తాకితే 

విజయమే అని పొంగి పోయా 

నాలుగు దిక్కుల పరిమళాన్ని 

మోసుకొచ్చి నాపై చల్లితే 

ఇంత ప్రేమకు ఎంత అదృష్టం 

చేసుకోవాల్లో అని సంబరపడ్డ 

మాటల భిక్ష వేస్తూ 

మోసం నటించి .. 

మనసును తెలియకుండా

నీ వశం చేసుకొని 

మౌనం మోసపు బహుమానంగా 

ఇచ్చి 

నా సమయాన్ని నీపై వెచ్చించి 

నందుకు 

నాకు ప్రతిఫలంగా వేసిన శిక్ష ఇదేనా ?

ఒరిగిపోతున్న  నేలకు పుప్పొడి మోయలేక 

తేలిక చేసి తోడుంటావనుకున్నా 

ఉన్నంతసేపు నా పెదాలను ..

నా మోము నోదలలేదు 

ఇప్పుడు నేను ప్రేమతో పిలుస్తుంటే 

చులకనగా చూసే 

ఆ చూపుల వెక్కిరింతల శూలాలు 

గుచ్చుతుంటే 

నాకెందుకు ఈ జన్మఅనిపించేంత 

మోసం చూపిస్తే 

ప్రశ్నలే తప్ప సమాధానం 

చెప్పలేని పుస్తకమే నేనైతే 

విచ్చుకున్న రేకుల  కొనలు

 పిల్లగాలిని కూడా దరిచేరనివ్వక 

గాయపరుస్తుంటే 

మానసికంగా నీ దాన్ని అయిన నన్ను 

నీ కనుచూపూలతో శాసిస్తుంటే 

వాడిపోడానికైనా  ఇష్టం 

లోకం వదిలి వెళ్ళిపోవడం కూడా ఇష్టమే 

నీ సాంగత్యం లేని జీవితం 

సంతోషం సమాధిగా అయిన జీవితం 

నాకెందుకు ??