మాట మధుర భాండాగారం
చూపు విసిరితే చల్లని చంద్ర హారం
నవ్వు విసిరితే పరిమళించే నవపారిజాతం
చిక్కుకున్న నా హృదయం
నీ సొట్ట బుగ్గల గాలానికే
చేప పిల్ల అయ్యింది మనసు
నీ చేపల్లాంటి కళ్ళలో ఈదుటకు..
ఎదుట నిలిచే నీ ప్రతి బింబం
ఇటు అటు అని లేకా
ఏ వైపు వెళ్తున్నావో తెలియక
దారి మరిచే మతి తానై నిండుకోగా
తనని చూడలేని ప్రతి ఆలస్యం
నాకు విరహాగ్ని గుండంలో స్నానం
తన మాట వినని ప్రతి క్షణం
మనసు శూన్యంలో విహారం