Friday, November 30, 2012

సమ్మె చేస్తున్న గాయం

కన్నీళ్లలో కళ్లు కడుక్కున్న తరువాత 
తలపై బరువు తీసి పక్కకు పెట్టి


ఒక్కో ఆలోచనా వలయం నుండి 
మనసును దూకిస్తూ 
ఆటలాడి అలసిన 
నేను 



మంచుతుంపరలై కురుస్తున్న ఎడబాటులో
నీ జ్ఞాపకపు దుప్పటిని చుట్టుకుని
మనం ఎప్పుడూ కూర్చునే 
ఈ చెట్టు కిందే 
చంద్రునికి కబురులు చెబుతూ పొగ మంచు
కదిలిపొతుంటే 

నాతో 
నువ్వు వదిలి వెళ్లిన నీ నీడ
ఆ చీకట్లో కలిసి ఎక్కడుందో అని 
వెదకడానికి 
ఈ సమయంలో ఇక్కడికొచ్చా 

కళ్లు తేటగా కనిపిస్తున్నా 
పాదాలకు నీ తోడుకావాలనే
తపనెక్కువై పరుగెట్టి వస్తుంటే 
అపుడెప్పుడో నువ్వు విసిరి పారెసిన 
అనుమానపు ముల్లు 
ఇప్పుడు నా పాదంలో ఇలా
గుచ్చుకుంది 
అదే ఈ గాయం 

నీ చూపుతో నా గాయాన్ని తడిమే వరకు 
మానను అని సమ్మె చేస్తుంటే 
నీకు కబురు పంపుతున్నా
అందిన వెంటనే
వస్తావు కదూ ...




 (28/11/2012)